एकदा एका गावातील पुजाऱ्याला गावाबाहेर एक विचित्र आकाराचा दगड दिसला.
बघताक्षणी त्याला कळले की यात दैवी अंश आहे.
याचे मंदिर केले तर जगाचे कल्याण होईल.
गेली काही वर्षे तो स्वत:ला जग म्हणवत होताच.
पण दैवी पत्थर नुसता गावात आणण्यात मतलब नव्हता.
त्यात जगाचे तितकेसे भले झाले नसते.
म्हणून जगहितार्थ पुजाऱ्याने एक स्वप्न आणले.
त्या स्वप्नात येऊन विधात्याने दृष्टांत दिला की, दैवी पत्थराची शरण्योपचारे प्रतिष्ठापना केली, तर सर्वत्र भरभराट होईल.
त्यानुसार गावकरी वागले आणि लवकरच पत्थर त्या गावाचे कुलदैवत झाला.
काहीच बदलले नाही.....
फ़क्त जगाची लवकरच भरभराट झाली.
फ़क्त जगाची लवकरच भरभराट झाली.
No comments:
Post a Comment