२६. गोष्टी सांगणारा माणूस...

एका भग्नाची..भाग -2 अर्थात,

भग्न तळयाकाठी...

फेड इन-
पुलियापे कावळा, चिमणी आणि बाज़ आमने-सामने, खंदकात सेना, बारूद के साथ-
पलिकडे नामधारी रणगाडे, बांबू होविट्ज़र तोफा... आणि बटकी खंदकात फळीला आय-माय वरून शिव्या देतोय.
समोरचा सीन हलत नाय, हे पाहून वकिलने कॉमेंट्री सुरू केली-

" स्लो मोशन में बाज़ कौऐ को - बाज की ये बात थोडीसी ऑफ़ स्टंपपे के बाहर और बाहर की तरफ.
जाती हुई, कौएने छेड़ने की कोशिश की, भाग्यशाली रहे, थोबड़े का बाहरी किनारा नहीं फूटा,
बाज ने छोड़ दिया- कोई रन नहीं."

इतक्यात छ: फ़ीट बाज़ने आपले विशाल बाहू पसरले आणि कौव्याला मगरमिठीत घेतले.
"और ये अफ़जल ने सिवा को बीच पुलिया दबोच लिया! सिवाकी पसलिया तोड़नेकी कोशिश,
सीवा परिंदे की तरह फड़फड़ाता हुआ, और ये आउट!"
प्लग काढ़ायला लागला वकीलचा!
"कौवा, वाघनख काढ! कौवा वाघनख काढ!!" मॅक ओरडत होता. सिवा कुठे ऐकतोय. तो फडफडतोय!
तोवर "फायर!!" असे ओरडून काबाने ढेकळे फेकायला सुरुवात केली!
ती पुलावर आसपास पडून बंबार्डींग झाल्याचा फील आला.
होविट्झर तोफा आता लुंगी आणि बांबू सावरत पुलाकडे धावू लागल्या.
"भाग कौवा भाग!!" आमचे कौव्याला इशारे- पण हे काय!?
बाज़ आणि कौवा आम्हाला हात करून बोलवताहेत.
साले हसतायत! मग सेना काय फुकट बोलावलीय?
आम्ही मजबूत ढेकळे फेकून पुलावर कोहरा मचवून दिला.
नामधारीचे पैलवान आधी पोहोचले, पण कौवा सेफ होता. आम्ही खंदक सोडले आणि पुलावर पोहोचलो.

"अरे, ऐसे राड़ा नहीं कराते, दोस्तों। अब जो हुवा सो हुवा, मगर मानता हूँ आप लोगों को!"
बाज़ जावयावर खुश होता की आम्ही दिलेल्या फाइटवर , माहीत नाही, पण त्याने काबाला मिठी मारली.
नशीब काबा पाठमोरा नव्हता!
तोच पलिकडून टेंशन ढोलक घेऊन आला. त्याने पुलियावरच वाजवायला सुरुवात केली.
कौवा-चिमणी मध्ये आणि आम्ही बाजूने फेर धरला.
नामधारीचे पैलवान ऑफ बीट टाळ्या वाजवत होते, म्हणून मॅक ने त्यांना नाचायला खेचले.
आता ती धुडं ऑफबीट नाचू लागली.
"आवरी मोटी SSS" पासून काय वाटेल ते गायलो! वरात घरी नेली.
कर्नलीण बाय साफ दारं-खिडक्या बंद करून कानाला हिमालय लावून झोपलेल्या!
आज त्या बाज़ला घरात झोपायला घेणार नाहीत- हे फिक्स झाले.

चिमणीला भेटायला बाज़ला बंदी.
सकाळी गच्चीत कपडे वाळत घालायला चिमणी आणि बाय समोरासमोर आल्या की चेहरे वाकडे करायची कॉम्पिटिशन!
त्यात अर्थात चिमणी जिंकायची.
तिने पृथ्वीला अॅक्टिंग कोर्स केला होता, म्हणजे बोला!
बाज़ नाक्यावर आमच्याकडून चिमणीची खबर काढायचा.
चिमणीला काय पडलेली नव्हती.
असा महिना गेला.
मग चिमणी आणि बाय एकमेकींना चोरून भेटतात अशी खबर नाक्यावर आली.
बाज़नेच आणली.
खबर खरी होती- कारण कौवा अचानक पुलियावर यायचाच बंद!
कुठे दिसला की गल्ली बादलायचा. ही बेईमानी!!
एकदा मॅकने सोमावाण्याकडे रंगेहात पकडला त्याला.
एक हात में थैली दुसरे में यादी! बाराच्या भावात पोहोचला होता कौवा.
तीन महीने गेले, मी घसा धरला म्हणून काणे डॉक्टरकडे गेलो, तर बाहेर ही SS रांग.
रांगेत कौवा. चेहरा मायूस, दुनियेची उदासी घेऊन.
“साला कौवा, तुला काय कावळा शिवला, की तीन महीने नाक्यावर पत्ता नाय तुझा?”
कौव्याने मला बाजूला घेतला-
“यार नाग्या, तुला म्हणून सांगतो- कुठे बोलू नको..” ही कौव्याची नेहमीची स्टाइल.
कुठे बोलू नको, करत दुनियेला सांगेल.
“अरे कौव्याचा चिमणा करायचा फुल प्लान तयार आहे.
माझ्या ज्या-ज्या सवयी बाय ना पटत नायत त्या-त्या बंद!
नाका बंद, विल्स बंद, लाईफबॉय बंद, मच्छी बंद, बियर बंद, फटी जीन पहनना बंद,
दाढी साफ पायजे. भांचो लिपस्टिक लावायची बाकी ठेवलीय मला!
साला मी कोणाला पटवलीय, चिमणीला की बायला, टोटल नाय रे मला!”
कौवा भडाभडा बोलत होता. तीन महिन्याची भडास निकालत होता.
“तू बाज़ला बोल ना! तो तर आपली पार्टी आहे ना?” मी
“अरे बोललो त्याला. तो म्हणतो काही उपयोग नाहीत, माझ्यावर पण सेम ट्रीटमेंट केली होती बाय ने!”
मी खल्लास!
हल्ली कौवा सफेद तलावाच्या भिंतीवर सफेद लिबासमध्ये देवदास सारखा बसून असतो.

ते तळेही आता भग्न झाले आहे.